Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/3758 Esas 2018/351 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/3758
Karar No: 2018/351
Karar Tarihi: 05.02.2018

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/3758 Esas 2018/351 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı belediye ile davalı arasında yapılan iş sözleşmesinde davacı belediyenin, davalıya mal hizmet tedariki için ödeme yapmayı taahhüt ettiği ancak ödemenin geciktirildiği iddiasıyla davalı tarafından açılan davada, Yargıtay 15. Hukuk Dairesi'nin kararı kesinleşti. Kararda, davacının ticari işletme olmadığı gerekçesiyle Türk Ticaret Kanunu'nun 1530. maddesinin uygulanamayacağı, sözleşmede alacağın istenebilir olduğu belirtilen maddenin temerrüt faizi istenmesine imkan vermeyeceği vurgulanmıştır. Tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmiş ve bakiye 15.967,94 TL temyiz ilam harcının davalıdan alınmasına hükmedilmiştir. Kararda, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 1530. maddesinin ticari işletmeler arasında mal ve hizmet tedariki için yapılan işlemlerde uygulanabileceği, sözleşmede yer alan alacağın istenebilir (muaccel) olduğu tarihi gösteren maddenin kesin vade niteliğinde olmadığı ve yöntemine uygun ihtarla temerrüde düşürülmediği sürece temerrüt faizi istenemeyeceği belirtilmiştir.

15. Hukuk Dairesi 2016/3758 E. , 2018/351 K.

"İçtihat Metni"

....

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu"nun 1530. maddesindeki ticari hükümlerle yasaklanmış hükümler ile mal ve hizmet tedarikinde geç ödemenin sonuçları ile ilgili düzenlemenin, 2. ve 4. bentlerinin ticari işletmeler arasında mal ve hizmet tedariki amacıyla yapılan işlemlerde uygulanması mümkün olup, yanlar arasındaki sözleşmenin eser sözleşmesi ilişkisi ve davacı belediyenin ticari işletme olmaması nedeniyle somut olayda bu madde hükmünün uygulanmasının mümkün olmaması, taraflar arasındaki sözleşmenin 11.2. maddesinde yapılan düzenlemenin alacağın istenebilir (muaccel) olduğu tarihi gösterip kesin vade niteliğinde olmadığından yöntemine uygun ihtarla temerrüde düşürülmeyen davacıdan temerrüt faizi istenmesi mümkün değil ise de; davacının usulüne uygun karar ve temyiz dilekçesi tebliğine rağmen kısmen reddedilen talebiyle ilgili temyizinin bulunmamasına göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 15.967,94 TL temyiz ilâm harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 05.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

....