Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak, tehdit
Hüküm : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan Hazine Vekilinin temyiz itirazlarının tefecilik suçuna yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Katılan Hazine Vekilinin kararı tebliğ tarihinden itibaren CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra temyiz ettiği anlaşılmakla, aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE,
Temyiz incelemesinin sanıklar ... ve ... müdafiinin tefecilik ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Tefecilik suçu ile korunan hukuki yarar ve bu bağlamda suçun topluma karşı işlenen suçlar bölümünde düzenlenmiş olması karşısında, bu suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamı, diğer bir ifadeyle kamu olduğu, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin suçun mağduru değil, zarar göreni olacağı nazara alınarak, sanıklar hakkında, tek suçtan hüküm kurulup zincirleme suç nedeniyle TCK"nın 43. maddesi uygulanmak suretiyle temel cezada artırım yapılarak ceza belirlenmesi yerine, sanıklar hakkında ayrı ayrı tefecilik suçundan iki kez cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle fazla ceza tayini,
2-Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
3-Sanık ..."ın faiz karşılığı verdiği paranın uyguladığı faizle birlikte ödenmesini istediği, faiz karşılığı para alan mağdur ..."a faizle borcuna karşılık sanık tarafından senet imzalattırıldığı, senet borcunu ödemesi için tehdit ettiği iddia edilmiş, mahkemece sanığın tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verilmiş ise de;
TCK"nın 150. maddesinde "Bir hukukî ilişkiye dayanan alacağını tahsil amacıyla tehdit veya cebir kullanması hâlinde, ancak tehdit veya kasten yaralama suçuna ilişkin hükümler uygulanır." hükmüne yer verildiği, Yargıtay içtihatlarında duraksamasız olarak kabul edildiği üzere bir alacağın, hukuki alacak olarak kabul edilebilmesi ve bunun sonucu olarak hukuki korumadan yararlanabilmesi için, hukuk düzenince meşru kabul edilen bir ilişkiden doğması gerektiği, konusu suç teşkil eden bir ilişkiden kaynaklanan alacakların bu kapsamda değerlendirilmesinin olanaklı olmadığı,
Tefecilik yaptığı ve bu faaliyetinden kaynaklanan parayı tahsil etmek için aiz karşılığı para alan mağdur ..."a karşı tehdit eyleminde bulunduğu iddia edilen sanığın, suç teşkil eden tefecilik eyleminden kaynaklandığını ileri sürülen alacağının hukuki alacak olarak kabul edilmesinin olanaklı olmaması karşısında eylemlerinin sübutu halinde yağmaya teşebbüs suçunu oluşturabileceği anlaşılmakla, TCK"nın 150/1, TCK"nın 35. maddeleri gereğince mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 03/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.