Tebliğname No: 1 - 2013/127770
MAHKEMESİ : Ağrı Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO: 19/02/2013, 2012/194 (E) ve 2013/53 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar Abdurrehman ve İdris’in mağdure Saniye"ye yönelik eylemlerinin sübutu kabul, takdire ilişkin cezalarını azaltıcı nedenin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafiilerinin sübuta, eksik kovuşturmaya vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanıkların, mağdurun da içinde yaşadığı eve doğru av tüfeğiyle ateş ettikleri sırada oradaki kişi yada kişilerin isabet alıp yaralanabileceği ya da ölebileceğini öngörmelerine rağmen atışlarına devam ederek, evin bitişiğindeki balkon olarak tabir edilen kısımda bulunan yaklaşık dört yaşındaki mağdure Saniye"yi sırt bölgesinden bir isabetle yaraladıkları olayda, sanıkların olası kasıtla hareket ettiğinin kabulü gerektiği halde, suç vasfında yanılgıya düşülerek kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de,
1- 22.12.2001 doğumlu olan mağdurenin, TCK.nun 6. maddesine göre çocuk sayılması nedeniyle, sanık hakkındaki temel cezanın TCK.nun 82/1-e maddesine göre belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, aynı yasanın 81/1. maddesiyle uygulama yapılması,
2- Sanıkların, av tüfeği ile mağdureyi sağ skapula bölgesinden yaşamsal tehlike geçirecek nitelikte bir isabetle yaraladığı olayda, mağduredeki yaralanma sonucu meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte dikkate alındığında, teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören TCK.nun 35. maddesinin uygulanması sırasında, alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza tayin edilmesi gerekirken, yazılı şekilde, hiç isabet kaydedilmemiş gibi, alt sınırdan ceza verilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiileri ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 24/06/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.