MAHKEMESİ : Karabük 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/12/2013
NUMARASI : 2013/61-2013/414

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili arsa sahibi ile davalı yüklenici kooperatif arasında 16.07.2009 tarihli arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzaladığını, sözleşmede akde aykırı davranan tarafın diğer tarafa 50.000,00 TL tazminat ödemesinin kararlaştırıldığını, davalının inşaatı süresinde başlatmadığını ve akde muhalefet ettiğini, 50.000,00 TL"lik tazminatın ödenmesi için yaptığı takibe davalının haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptalini, şimdilik 10.000,00 TL"nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının dayandığı sözleşmenin adi yazılı şekilde düzenlendiği için geçerli olmadığını, taleplerinin de yersiz olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 13.07.2012 tarih ve 2227 E, 4932 K. sayılı ilamıyla, yanlar arasında adi yazılı şekilde düzenlenen arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi tapuda pay devrini de içerdiğinden TMK"nın 634, BK"nın 213, Noterlik Kanunu"nun 60 ve Tapu Kanunu"nun 26. maddeleri gereğince geçerli hale gelebilmesi için resmi şekilde yapılmasının gerekli olduğu,sözleşme bu nedenle geçersiz ise de inşaatın ikmal edilmesi veya bu sözleşmeye güvenerek öncesinde veya sonrasında tapuda pay devri yapılması halinde geçersizlik iddiasının ileri sürülmesinin iyiniyet kurallarına aykırı kabul edildiği, (YİBK, 30.09.1988 T, 1987/2 E 1988/2 K. sayılı) dosya kapsamından davacının taşınmazını davalı kooperatife tapuda yapılan 09.07.2009 tarihli satış işlemiyle devrettiğinin anlaşıldığı, bu itibarla artık sözleşmenin geçersiz olduğunun ileri sürülmesinin TMK"nın 2. maddesindeki iyiniyet kuralarına aykırı olduğu, bunun yanında davacının, itirazın iptali istemine dayanak yaptığı icra takibinde 50.000,00 TL asıl alacak için takibe geçtiği halde, dava dilekçesinde 10.000,00 TL üzerinden itirazın iptalini ve alacağın tahsilini talep ettiği, mahkemece, bu hususun davacıya açıklattırılıp davasının alacak mı, itirazın iptali davası mı olduğu sorulup, deliller de değerlendirilerek, sonucuna uygun bir karar verilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, dinlenen tanık beyanları ve davalı kooperatif yönetiminin açıklamasına göre anılan sözleşme hükümlerinin bir kısmının yerine gelmediğinin açıkça kabul edildiği, tanık anlatımlarında sözleşmede yer alan ve özellikle davacı beyanında da ifade edildiği üzere sözleşmenin C bendinde kararlaştırılan satış şartları bölümünün 9, 10 ve 11. bentlerine uyulmadığının açıkça anlaşıldığı, bu nedenle F bendinde yer alan taraflardan her hangi birinin bu sözleşme hükümlerinden birine uymadığı takdirde cezai şart ödeyeceğine ilişkin hükmün şartlarının gerçekleştiği, davacının bu sözleşme ile birlikte hükümlerine uyulmadığından dolayı davalı kooperatiften cezai şart talep edebileceği sonucuna varıldığı, cezai şartın TBK"nın 179. maddesinde düzenlendiği, cezai şartın öngörülmesi durumunda cezai şartın fahiş olması
durumunun somut olaya göre incelenerek değerlendirileceği, gerekirse hakim tarafından cezai şartın indiriminin söz konusu olacağı, davacının cezai şart ödenmesi yönündeki talebinin BK"nın 179. maddesinde öngörülen şartlar oluştuğundan yerinde görüldüğü, cezai şart taraflar arasında 50.000,00 TL olarak öngörülse de ve icra takibinde 50.000,00 TL olarak takip yapılsa da davacının dava dilekçesini 10.000,00 TL üzerinden açtığı, mahkemece 50.000,00 TL cezai şartın fahiş olup olmadığının bu nedenle değerlendirilmediği, çünkü davacının zaten kendisince değerlendirme yaparak cezai şartın 10.000,00 TL"si yönünden talepte bulunduğu, 10.000,00 TL"nin ise somut olaya uygun olarak kabul edildiği, dava konusu edilen sözleşme kapsamında davalı kooperatifin edimini yerine getirmesi ve sözleşme hükümlerinden öngörülen ihlallerin sonuca etkisi birlikte değerlendirildiğinde esasında mevcut istenen miktarın uygun olduğunun da görüldüğü, mahkemece bu incelemeye girmeden taleple bağlı kalmak suretiyle değerlendirme yapıldığı, davalı kooperatifin istenen 10.000,00 TL cezai şartın ödenmiş olduğunu ispat edemediği gerekçesiyle davanın kabulü ile Karabük 2. İcra Müdürlüğü"nün 2010/4434 Esas sayılı dosyasına yapmış olan itirazın iptali ile takibin taleple bağlı kalınarak 10.000,00 asıl alacak üzerinden devamına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Taraflar arasındaki sözleşmenin F/2. bendinde yer alan hüküm maktu olarak belirlenmiş ihlâl tazminatı ise de, taraflarca bu hükmün cezai şart olarak kararlaştırıldığı, iddia ve savunmadan anlaşılmakta olup, mahkemece de bu hükmün cezai şart olarak nitelendirilmesi doğru olmuştur. Bu hükümde cezai şartın sözleşme hükümlerine ayrı ayrı aykırılık halinde bölünmesi öngörülmemiş olup, sözleşmenin herhangi bir hükmüne uyulmaması halinde cezai şartın tamamının ödeneceği kararlaştırılmıştır. Mahkemece, dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan BK"nın 161/son maddesinin tenkis görevini hakime yüklemiş olduğu ve tarafların tacir olmadığı gözetilerek, cezai şartın fahiş olup olmadığının mutlaka tartışılması ve gerektiğinde indirim yapılması ve taleple bağlı kalınarak hüküm kurulması gerekirken, tenkis hususunun somut olayda taleple bağlı kalınması gerektiğinden bahisle tartışılmaması doğru olmamış ise de, sonucu itibariyle doğru olan kararın HUMK"nın 438/son maddesi gereğince değişik gerekçe ile onanması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının reddi ile sonucu itibariyle doğru olan kararın değişik gerekçe ile ONANMASINA, davacıdan alınması gereken harç peşin olarak yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.