Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5761 Esas 2021/5938 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/5761
Karar No: 2021/5938
Karar Tarihi: 11.10.2021

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5761 Esas 2021/5938 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Suluova Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen ve Yargıtayca incelenmesi istenen 2019/258-2020/28 sayılı hüküm, temyiz isteminin miktardan reddine karar verilmiştir. Kararda, temyiz sınırının altında kalan meblağın bulunduğu ve kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği belirtilmiştir. HUMK 427. maddesi ile 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında, 2020 yılı için kesinlik sınırının 3.920,00 TL olduğu ifade edilmiştir.
Detaylı olarak açıklamak gerekirse, HUMK 427. maddesi, kararın sonuçlarından şikayet ederek temyiz istemine karar verileceği halleri düzenlemektedir. 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesi ile HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4 ise, yeniden değerleme oranının hesaplanması esaslarını belirlemektedir. Bu maddeye göre, yeniden değerleme oranı, her yılın Ocak ayında Türkiye İstatistik Kurumu tarafından açıklanan enflasyon oranı dikkate alınarak hesaplanmaktadır.
Kararın sonucunda, alacağı temlik alan davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden reddedildiği ve ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iade edileceği belirtilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2021/5761 E. , 2021/5938 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı Suluova Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 21.01.2020 gün ve 2019/258-2020/28 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi temlik alan davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK"ya eklenen Ek-Madde 4"te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2020 yılı için 3.920,00 TL"dir. Davada reddedilen meblağın 2.736,02 TL olduğu ve yukarıda yazılı madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden alacağı temlik alan davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle alacağı temlik alan davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 11.10.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.