22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/29889 Karar No: 2020/6817 Karar Tarihi: 30.06.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/29889 Esas 2020/6817 Karar Sayılı İlamı
(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/29889 E. , 2020/6817 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı, davalı işveren yanında 06/06/2012 -24/04/2014 tarihleri arasında ring sürücüsü olarak çalıştığını iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek;kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına hükmedilmesini istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili,davanın reddini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı taraf temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Davacı işçinin tazminata esas ücretinin belirlenmesi noktasında da taraflar arasında uyuşmazlık mevcuttur. Somut uyuşmazlıkta; dava dilekçesinde davacı ücrete dair bir açıklamada bulunmamıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dosya sunulan ücret bordrolarına göre hesaplama yapıldığı ifade edilmiş olmakla, bordroya göre davacının aylık temel brüt ücretinin 1.167,90 TL’ye tekabül ettiği görülmekte ise de, bilirkişi tarafından 1.538,66-TL olarak belirlenen tazminat hesaplamasına esas giydirilmiş ücret tutarının bordrolardaki hangi ek menfaatler dikkate alınarak ve nasıl tespit edildiğine dair herhangi bir açıklama yapılmamıştır. Denetime elverişli olmayan bilirkişi raporunun hükme esas alınması ise hatalı olup, davacının ücretinin bordrolara göre denetime açık şekilde belirlenerek, alacakların yeniden hesaplanması gerekmekte olduğu anlaşıldığından, eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde verilen karar bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.