Yargıtay - Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/10607 Esas 2016/5217 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/10607
Karar No: 2016/5217
Karar Tarihi: 09.05.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/10607 Esas 2016/5217 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ile davacı arasında akdedilen Marka ve Lisans Sözleşmesi'nin haksız olarak feshedildiği iddiasıyla açılan davada, mahkeme sözleşmenin nedensiz feshedildiğini kabul etmiştir. Ancak, fesih tarihine kadar markanın kullanımının engellenmesi hususunda herhangi bir girişimde bulunulmadığı ispatlanamamış ve cezai şart ve manevi tazminat koşulları oluşmadığı gerekçesiyle davacının talepleri reddedilmiştir. Temyiz başvurusu sonucunda, mahkeme kararı usul ve yasaya uygun bulunarak onanmıştır.
Kanun maddeleri:
Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemeleri Kanunu (Madde 4)
Türk Borçlar Kanunu (Madde 117)

11. Hukuk Dairesi 2015/10607 E. , 2016/5217 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ......FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/06/2015
NUMARASI : 2014/223-2015/110

Taraflar arasında görülen davada ......Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/06/2015 tarih ve 2014/223-2015/110 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ......... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili ile davalı arasında akdedilen, 17.04.2008 tarihli Marka ve Lisans Sözleşmesi ve buna ek olarak düzenlenen 12.01.2009 tarihli Marka ve Lisans Revizyon Sözleşmesi’nin, davalının müvekkilini yanıltması sonucu yapıldığını, bu nedenle sözleşmenin haklı olarak feshedildiğini ileri sürerek, 90.720,00 TL cezai şartın ve 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, sözleşmenin haklı fesih ile değil sözleşmedeki tek taraflı fesih hakkı veren maddesi ile feshedildiğini, davacının yanıltılmadığını, davacının sözleşmeyi belirtilen hüküm gereğince feshettikten sonra bu kez haksız fesih iddiasıyla yeni bir ihtar çektiğini, çelişkili davrandığını, cezai şart ve manevi tazminat koşullarının oluşmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacının sözleşmeyi nedensiz feshetme hakkına dayanarak feshettiği, fesih gerekçesinin değiştirilemeyeceği, kaldı ki fesih tarihine kadar, sözleşme konusu olan markanın kullanımının engellenmesi bakımından, davalıya karşı herhangi bir girişimde bulunulduğunun da ispat edilemediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 1.690,85 TL harcın temyiz edene iadesine, 09/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi