MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141, 5271 sayılı CMK"nun 34. ve 230. maddeleri uyarınca bütün mahkeme kararlarının gerekçeli olarak yazılması zorunludur.
Hükmün gerekçesinde ise CMK"nun 230. maddesi uyarınca, suç oluşturduğu kabul edilen eylemin gösterilmesi, ulaşılan kanaat, sanıkların suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ve bunun nitelendirmesinin yapılması, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan veya reddedilen delillerin belirlenmesi ile mantıksal ve hukuksal bütünlük sağlanarak herkesi tatmin edecek ve anlaşılır kararın, bu hali ile Yargıtay denetimine olanacak verecek biçimde gerekçeli olması gerektiği Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 25.01.2011 tarihli ve 2010/7-192 E., 2011/1 K. sayılı kararında belirtilmiştir.
Yasal, yeterli ve geçerli bir gerekçeye dayanılmadan karar verilmesi, yasa koyucunun amacına uygun düşmeyeceği gibi, uygulamada da keyfiliğe yol açacaktır. Bu itibarla keyfiliği önlemek, tarafları tatmin etmek, sağlıklı bir denetime olanak sağlamak bakımından, hükmün gerekçeli olmasında zorunluluk bulunmaktadır.
5271 sayılı CMK"nun 230. maddesinin 1/c bendine uygun şekilde ulaşılan kanaat ve sanığın suç oluşturduğu kabul edilen fiiline uygun delillerin nitelendirilmesi yapılarak, mahkumiyete götüren delillerin nelerden ibaret olduğu açıklanmalı, deliller ile varılan sonuç arasındaki dosya kapsamına uygun, mantıksal ve hukuksal bağ kurularak hüküm kurulması gerekirken, Dairemizin 23.10.2013 tarihli, 2012/28237 Esas sayılı bozma ilamında her bir sanığın olaydaki fonksiyonu değerlendirilerek hukuki durumlarının ayrı ayrı tespiti ile sonucuna göre karar verilmesi belirtilmesi karşısında; sanığa atılı eylem yönüyle savunmasının ne şekilde değerlendirildiği, somut olayda mahkumiyete götüren delillerin nelerden ibaret olduğu açıklanmadan ve uygulanan 5015 sayılı Yasada bulunmamasına karşın “bandrolü bulunmayan yakıtı” şeklinde yasal olmayan yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2. CMK"nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine engel hali bulunmayan sanığın, savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep ettiği nazara alınarak, kamu zararından haberdar olmayan sanığa "eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı olan miktarın kamu zararı olduğunun bildirilmesi sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunun 231/9. madde ve fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken “meydana gelen kamu zararını gidermemiş olması” biçimindeki yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3. İddianamede ve sevk maddesinde gösterilmediği halde 5271 sayılı CMK"nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 5015 sayılı Kanunun ek 5/1. maddesi mahkumiyetine karar verilmesi,
4. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5. Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken uygulama yeri olmayan 5015 sayılı Yasanın ek-5. son cümlesine atıf yapılması ve müsadere ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de hükmedilmesi,
6. Gün adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 52. maddesinin 2. fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.