Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/33433 Esas 2017/1149 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/33433
Karar No: 2017/1149
Karar Tarihi: 06.02.2017

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/33433 Esas 2017/1149 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, iş sözleşmesinin emeklilik nedeni ile sona ermesi üzerine ödenmeyen kıdem, ihbar tazminatı ve diğer alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı ise davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak hükümde, davacının davalının vekili tarafından reddedilen alacak miktarları üzerinden avukatlık ücretinin hesaplanması gerektiği belirtilmemiştir. Bu nedenle, vekalet ücretinin hesaplanmaması hatalı bulunmuştur. Ancak bu hata, yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyeceğinden, hüküm mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddelerine göre, avukatlık ücreti için tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenecek ücretin kabul veya reddedilen kısmını geçemeyeceği belirtilmiştir. Kararda 6100 sayılı Kanun'un 323/ğ. maddesi ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13. maddesi referans olarak verilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2016/33433 E. , 2017/1149 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin emeklilik nedeni ile sona erdiğini belirterek ödenmeyen kıdem, ihbar tazminatı ile bir kısım alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinde, tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği, bu ücretin kabul veya rededilen kısmı geçemeyeceği düzenlenmiştir
Somut olayda, kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına reddedilen alacak miktarları üzerinden 6100 sayılı Kanun"un 323/ğ. maddesi ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesine göre 1.800,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalıdır.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 8. bendi olarak; “Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca davalı yararına hesap olunan 1.800,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.