Kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2975 Esas 2020/7148 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2975
Karar No: 2020/7148
Karar Tarihi: 08.09.2020

Kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2975 Esas 2020/7148 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık kamu malına zarar vermek suçundan mahkum edilmiştir. Ancak müşteki olarak Adalet Bakanlığı'nın duruşmadan haberdar edilmediği ve suçtan zarar gördüğü konusunda tereddüt olmadığı için katılan sıfatıyla kabul edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında verilen hüküm uygun bulunmuştur. Diğer bir sanığın ise suçtan kurtulmaya yönelik savunması göz ardı edilerek beraat kararı verilmiştir. Ancak bu karar bozulmuş ve dosya yeniden incelenmek üzere geri gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi (suçtan zarar görenlerin kanun yoluna başvurma hakkı)
- CMK'nın 237/2. maddesi (müştekinin katılma talebinin kabul edilmesi)
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunlukları)

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/2975 E. , 2020/7148 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Müşteki Adalet Bakanlığının duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği ve kovuşturma aşamasında beyanı alınmadan karar verildiği, 5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 19.10.2010 tarih, 2010/9-149 Esas ve 2010/205 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere müştekinin katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görüldüğünden, CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca müşteki vekilinin 03.09.2019 tarihli katılma talepli temyiz dilekçesi verdiği anlaşılmakla, suçtan zarar gören müşteki Adalet Bakanlığının davaya katılan sıfatıyla kabulüne karar verilmekle yapılan temyiz incelemesinde;
I-Sanık ... hakkında verilen hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık ... ve katılan vekilinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında verilen hükmün incelenmesinde;
11.04.2014 tarihli tutanak içeriğine göre; sanıkların kamera görüntülerinden çekpas sapıyla kamera ve camı kırmaya çalıştıklarının görüldüğü, görevlileri görünce masa ve sandalyeden indiklerinin görüldüğünün tespit edilmesi karşısında sanık ...’un atılı suçu işlediği ve savunmasının suçtan kurtulmaya yönelik olduğu göz ardı edilerek mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.