Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/2854 Esas 2018/11556 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkilleri ... ve ...’ın geçirdiği trafik kazası sonucu yaralanması nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla müvekkilleri için 5.000,00’er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne, davacı anne ... için 2.000,00 TL, davacı baba ... için 2.000,00 TL, davacı çocuk ... için 3.000,00 TL olmak üzere toplam 7.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 30.07.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacılara ayrı ayrı ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası nedeniyle cismani tazminat istemine ilişkindir.
1)Davalının davacılar ... ve ... için verilen manevi tazminat için yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6100 sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup mahkemece karar verilen tazminat yönünden dava kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2)Davalının davacı ... için verilen manevi tazminat için yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalının yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının (dilekçesinin) REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 17,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 03/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.