Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/4624 Esas 2020/689 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4624
Karar No: 2020/689
Karar Tarihi: 21.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/4624 Esas 2020/689 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu kullanmak için madde bulundurduğu suçlamasıyla yargılanıp mahkum edildiği bir dava için yapılan temyiz başvurusunu inceledi. Kararda, mahkemenin hüküm verirken 5560 sayılı Kanun ile değişik Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un ayrı ayrı uygulanması gerektiği ancak bunun yapılmadığı belirtildi. Ayrıca, sanığın başka bir suçtan dolayı aldığı tedavi ya da denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında bu suçu işleyip işlemediğinin belirlenmesi gerektiği ancak bunun da göz önünde bulundurulmadığı belirtildi. Son olarak, TCK'nın 191. maddesinde yapılan değişiklik ile ilgili olarak sanığın yasal yükümlülüklerine uymadığı için mahkum edilmesinin yanlış olduğu vurgulandı. Detaylı bilgi için 5560 sayılı Kanun, Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi ve 6545 sayılı Kanun'un 68. ve 191. maddelerine başvurulabilir.

20. Ceza Dairesi 2019/4624 E. , 2020/689 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BAKIRKÖY 2. Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-) Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı uygulanıp karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun’un tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2-) Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-) Hükümden önce 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır " hükmü gereğince sanığın 12.11.2014 tarihli vaka sorumlusu ile olan görüşmesine katılmadığı ve 12.12.2014 tarihinde uyarılarak 5 gün içerisinde adı geçen müdürlüğe gelmesi konusunda ihtarda bulunulduğu; ancak sanığın yasal sürede herhangi bir başvuru yapmaması üzerine, sanığa tekrar yeni bir süre verilerek başvuru yapması konusunda ihtaratta bulunulmadığının anlaşılması karşısında; sanığın ilk ihtarata uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, 21/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.