Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/692 Esas 2020/3951 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/692
Karar No: 2020/3951

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/692 Esas 2020/3951 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafın ödeme yapmaması nedeniyle icra takipleri yapılmış ve sonrasında iflas yoluyla takibe çevrilmiştir. İlk derece mahkemesi, ihtarlı tebliğe rağmen depo emri yerine getirilmediği gerekçesiyle davalının iflasına karar vermiştir. İstinaf başvurusunda, depo kararının verildiği ve tebliğ edildiğine rağmen yerine getirilmediği gerekçesiyle reddedilmiştir. Dosyadaki yazılara, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmaması nedeniyle davalının tüm temyiz sebepleri reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak;
- İflas Kanunu'nun 2. maddesi \"İflasa kabil olan borçlar\"
- İcra İflas Kanunu'nun 188/1-b maddesi \"Depo etme kararına uymama\"
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 389. maddesi \"Kararın gerekçesi\" ve 438. maddesi \" Temyiz hakkı \" gösterilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2018/692 E. , 2020/3951 K.

"İçtihat Metni"

İstanbul Anadolu 9. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki iflasın açılması davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili tarafından davalı aleyhine başlatılan icra takiplerine ödeme yapılmadığı ve iflas yoluyla takibe çevrildiğini öne sürerek davalının iflasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince, davalı aleyhine icra takipleri yapıldığı, depo kararına esas teşkil eden borcu ihtarlı tebliğe rağmen ödemediği gerekçesiyle davalının iflasına karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından, depo kararı verilerek muhtıranın tebliğ edildiği, buna rağmen depo emri yerine getirilmediği gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesine gönderilmesine, 01.12.2020 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi