Kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/42855 Esas 2019/1116 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/42855
Karar No: 2019/1116
Karar Tarihi: 04.02.2019

Kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/42855 Esas 2019/1116 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi         2014/42855 E.  ,  2019/1116 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, tehdit
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    I)Sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
    Kasten yaralama ve hakaret eylemlerinden verilen kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
    II)Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanığın yargılama aşamasında, "olay tarihinde alkol aldıktan sonra eve gitmiştim. Alkolünde etkisiyle eşim ile tartıştık. Kendisine tehdit ve hakaret ettiğimi hatırlamıyorum. Ancak alkollü olduğumdan dolayı kendisine vurmuştum. Nasıl vurduğumu şuan hatırlayamıyorum. Üzerime atılı suçlamayı bu şekilde kabul ediyorum. Olay sebebiyle çok pişmanım" şeklindeki savunması ile katılanın istikrarlı beyanları birlikte değerlendirildiğinde; Mahkemenin tehdit suçunun oluştuğuna dair kabul, gerekçe ve takdirinde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
    Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalardan ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
    Ancak;
    Sanık hakkında sonuç olarak adli para cezasına hükmedilmesi karşısında; TCK"nın 53/1 maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi,
    Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları yerinde olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının "Sanığın üzerine atılı suçtan hapis cezası ile mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinin a, b, c, d ve e bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar; kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına" ilişkin kısmın karardan çıkartılması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 04/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.