Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2842 Esas 2020/5212 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2842
Karar No: 2020/5212
Karar Tarihi: 04.06.2020

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2842 Esas 2020/5212 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan bir kişi hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebi reddedilmiştir. Sanık ve müdafiinin temyiz istemleri değerlendirilmiştir. Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, 7188 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlendiği ve sanığın eylemine uyan suçun uzlaşma kapsamına alındığı belirtilerek, uzlaştırma işlemi yapılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, sanığa verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği ancak bu kararın sanık lehine kazanılmış hak olarak değerlendirilmediği ve hapis cezasının seçenek yaptırıma çevrilmemesi nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 1412 sayılı CMUK’nun 310/3. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi
- 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- TCK'nın 165/1. maddesi
- TCK'nın 50/1-a maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 50/1-a. maddesi

2. Ceza Dairesi 2020/2842 E. , 2020/5212 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
A- O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
10/09/2019 tarihinde verilen hükmü 1412 sayılı CMUK’nun 310/3. maddesinde öngörülen bir aylık süre geçtikten sonra 25/11/2019 tarihinde temyiz eden o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
B- Sanık ve müdafiinin temyiz istemlerine yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 165/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre de;
Sanık tarafından temyiz edilen 18/11/2014 tarihli, : 2013/454 E. ve 2014/316 K. sayılı hükümde sanığa verilen hapis cezası TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrildiği halde, sanık hakkında verilen adli para cezasına çevrilme kararının 1412 sayılı CMUK"nın 326/son. maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucu hükmolunan hapis cezalarının 5237 sayılı TCK"nın 50/1-a. maddesi uyarınca seçenek yaptırıma çevrilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 04/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.