15. Ceza Dairesi 2019/15287 E. , 2019/15019 K.
"İçtihat Metni"
Antalya 24. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 27/01/2015 gün ve 2014/88 Esas 2015/104 Karar sayılı hükmü ile bedelsiz senedi kullanma suçundan sanık ...’nın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafi tarafından temyiz istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/09/2019 tarih ve 2015/176744 sayılı tebliğnamesi ile Antalya 24. Asliye Ceza Mahkemesi kararının bozulması istemiyle dairemize gönderilmiş, Dairemizin 05/11/2019 gün ve 2019/8246 Esas, 2019/10858 sayılı kararıyla sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verilmiştir;
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un yürürlüğe girmesi üzerine anılan kanunun 99. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 308.maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"ndan sanık hakkında bedelsiz senedi kullanma suçu yönünden dairemizin mahkumiyet hükmünün bozulmasına yönelik yapılan itiraz üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa yüklenen bedelsiz senedi kullanma suçu nedeniyle açılan kamu davası üzerine verilen hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddelerinde uzlaştırmanın yöntemi bakımından esaslı bir düzenleme yapıldığı ve taraflara bu konuda yeni bir hak ve yetki tanındığı, kanun koyucunun önceki uzlaşma hükümleri yürürlükte iken böyle düzenlemeye ihtiyaç duyduğu, nitekim bu hususun madde gerekçesinde açıklandığı, görülmekte olan davaların dahi uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiğinin belirtildiği gözetilerek, yeni düzenlemeye göre uzlaştırma işlemleri yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşüncenin yerinde görülmediğinden İTİRAZIN REDDİNE,
Dairemizin 05/11/2019 gün ve 2019/8246 Esas, 2019/10858 karar sayılı sanık hakkındaki bedelsiz senedi kullanma suçundan verilen bozma kararının KALDIRILMASINA YER OLMADIĞINA, itirazın incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurul Başkanlığına GÖNDERİLMESİNE, 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Karşı Oy
KARŞI OY
TCK 156/1 madesinde düzenlenen Bedelsiz senedi kullanma suçu 02/12/2016 tarih ve 6763 sayılı Yasa ile değişiklik öncesi de uzlaşma hükümlerine tabi olup, uzlaşmanın gerçekleşmemesi nedeniyle sanık hakkında mahkumiyet kararı verilen olayda;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/10/2018 tarih 2018/394-478 sayılı kararında açıklandığı üzere, 6763 sayılı Kanun"un uyuşmazlık konusunu ilgilendiren fıkralarının gerekçesinde; söz konusu yasal değişikliğin uzlaştırmanın yöntemine ilişkin olduğu ve bu değişikliklerle uzlaştırma kurumunun başarısını olumsuz etkileyen sakıncaların giderilmesinin ve bu alanın disipline edilmesinin amaçlandığı vurgulanmıştır. CMK"nın 253. maddesinin 18. fıkrasında ise uzlaştırma girişiminin sonuçsuz kalması halinde tekrar uzlaştırma yoluna gidilemeyeceği belirtilmiştir. Bu durumda soruşturma evresinde sonuçsuz kalan uzlaştırmanın maddi ceza hukuku boyutunu ilgilendirmeyen, münhasıran uzlaştırma yöntemine yönelik olması nedeniyle usule ilişkin olduğu konusunda kuşku bulunmayan değişikliğin, derhal uygulama ilkesinin sonucu olarak önceki kanun döneminde yapılan ve tamamlanmış olan işlemlerin, sonradan yürürlüğe giren kanun bakımından da geçerliliğini koruyacak olması nedeniyle, usulüne uygun olarak yerine getirilmiş olan uzlaştırma girişimine ilişkin işlemlerin yenilenmesi gerekmediğinden, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabul edilerek hükmün onanmasına karar verilmesi gerektiği düşüncesinde olduğumdan sayın çoğunluğun görüşüne katılmamaktayım.