Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/2315 Esas 2017/13016 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın yokluğunda tefhim edilen hükmün, sanığın annesine 11/03/2014 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın 13/11/2014 tarihli temyiz dilekçesinde o tarihlerde askerde olduğunu bildirmesi üzerine celp edilen askerlik durum belgesinden sanığın 03/02/2014-03/02/2015 tarihleri arasından askerlik yaptığı anlaşılmakla sanığın öğrenme üzerine temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama niteliğindeki yüzde sabit izin basit tıbbi müdahale giderilmesinin mümkün bulunmadığı gözetilip, sanığa verilen temel cezanın 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e maddeleri gereğince tayin olunması gerekirken TCK"nin 86/2. maddesinin esas alınması suretiyle ceza tayini, 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son, 29 ve 62/1. maddelerinin uygulanması sonrasında, sonuç ceza doğru olarak belirlendiği ve sonuca etkili olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 17.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.