2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/2798 Esas 2018/5641 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Beraat


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili ve üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
UYAP"tan yapılan incelemede üst Cumhuriyet savcısının 17/11/2015 tarihinde müddet-i muhafaza talebinde bulunduğu, bu nedenle temyiz isteminin süresinde olduğu anlaşıldığından, tebliğnamede ret öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
1- Sanık ..."ın beraatine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Yapılan yargılama sonunda, sanığın suç işleme kastının bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine, üst Cumhuriyet savcısının, sanığı görevlendiren diğer belediye görevlilerinin yargılamasının sanıkla birlikte yapılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2- Sanık ..."nun beraatine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince:
Eskişehir Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 25/10/2007 tarihli ve 2265 sayılı kararı ile tescilli taşınmaz bitişiğinde yer alan ve anılan Kurulun 11/11/2008 tarihli ve 3213 sayılı kararıyla II. grup korunması gerekli kültür varlığı olarak tescilli taşınmazı izin almaksızın yıktıkları iddiasıyla taşınmaz maliki sanık ... hakkında dava açıldığı, sanık ... aşamalardaki savunmasında, kendisine ait taşınmazın tescilli kültür varlığı olduğunu bilmediğini beyan etmekle birlikte, sanığın kolluk beyanında evinin her iki yanında yer alan taşınmazların tescilli olduğunu ifade etmesi ve kendi taşınmazına bitişik olan korunması gerekli kültür varlığı olarak tescilli taşınmazda yapılacak restorasyon çalışmalarıyla ilgili olarak taşınmaz maliki Gazi Yaşar ile 13/07/2009 tarihli sözleşme imzaladığının anlaşıldığı, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulunun 05/11/1999 tarih ve 664 sayılı ilke kararında, “Koruma alanı belirlenmemiş sit alanı dışındaki tescilli parsellerde, bu parsele komşu olan veya aralarından yol geçse dahi bu parsele cephe veren parsellerin koruma alanı olarak kabul edilmesine, bu alanlarda gelecekte yapılacak uygulamalarda aksaklıklara neden olunmaması için Koruma Kurulundan karar alınmadan herhangi bir uygulama yapılamayacağı” yönündeki ilke kararının uygulama alanı bulacağı eyleme ilişkin olarak, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, hatalı değerlendirme ile beraatine dair hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.