MAHKEMESİ : ...... ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/03/2015
NUMARASI : 2014/234-2015/126


Taraflar arasında görülen davada ........ Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/03/2015 tarih ve 2014/234-2015/126 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ..... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı banka şubesi tarafından müvekkiline açılan hesap üzerinden çek defteri verildiğini, bu çek defteri yapraklarından ikisi hariç diğerlerinin iade edildiğini, iade edilmeyen iki çek yaprağının güvence bedeli olarak müvekkilinden yaklaşık 4.000,00 TL alındığını, söz konusu çek yapraklarının basım tarihinden itibaren beş yılın geçtiğini, 5941 sayılı Çek Kanunu’nun 3/9. maddesi gereğince bankanın sorumluluğunun kalmadığını, bunun için bankanın aldığı ve elinde tuttuğu güvence bedelini iade etmesi gerektiğini, defalarca talep edilmesine rağmen bir netice alınamadığını ileri sürerek 4.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek en yüksek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili ile davacı arasında yapılan genel kredi sözleşmesi gereğince müvekkilinin davacının kullandığı kredilere ilişkin risklere karşılık tüm mevduatları üzerine rehin hakkı yetkisi bulunduğunu, ayrıca müvekkilinin iade edilmeyen çekler için sorumluluğunun devam ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davalı bankanın iade edilmeyen çekler için güvence bedeli almasının bankacılık mevzuatına uygun olduğu, verilen kesin süreye rağmen davacının delil listesi sunarak aksini ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve 5941 sayılı Çek Kanunu’nun geçici 3. maddesinin 4. fıkrası uyarınca, bankaların müşterilerine verdikleri eski çek defterleriyle ilgili olarak ödemekle yükümlü oldukları tutara ilişkin sorumluluklarının 30.06.2018 tarihine kadar devam edecek olmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.