MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 01.04.2008 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 31.07.2009 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesine dayanılarak açılmış geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Mahkemece, 125 parsel lehine, 126, 122 ve 115 parseller aleyhine bilirkişi krokisinde sarı ve yeşille boyanan yerden geçit tesis edilmiştir.
Hükmü, davalılardan Hazine temyiz etmiştir.
Ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi geçit davalarının nedenidir. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine “mutlak geçit ihtiyacı” veya “geçit yoksunluğu”, ikincisine de “nispi geçit ihtiyacı” ya da “geçit yetersizliği” denilmektedir.
Geçit hakkı verilmesine ilişkin davalarda, bu hak taşınmaz leh ve aleyhine kurulacağından leh ve aleyhine geçit istenen taşınmaz maliklerinin tamamının davada yer alması zorunludur. Ancak, yararına geçit istenen taşınmaz paylı mülkiyete konu ise dava paydaşlardan biri veya birkaçı tarafından açılabilir.
Aleyhine geçit tesis edilen 126 parsel sayılı taşınmaz tapuda Dudu Bozkaya adına kayıtlıdır. Kayıt maliki olan kişi davada hasım olarak gösterilmemiştir. Diğer taraftan Hazine davada taraf olarak gösterilmiş ise de hangi parsel maliki olduğu ve hangi nedenle davada taraf durumunu aldığı davacı tarafından açıklanmamıştır. Hazine geçit istenen güzergahta kayıt maliki değilse ona husumet düşmez.
Mahkemece bu saptamalar gözetilerek bir hüküm kurulması gerekirken eksik taraf teşkili ve hasım huzurunda davanın yazılı olduğu şekilde kabulü doğru değildir.
Karar bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, 19.01.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.