Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/11853 Esas 2014/10601 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11853
Karar No: 2014/10601
Karar Tarihi: 30.05.2014

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/11853 Esas 2014/10601 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz istemi vekil tarafından geri çekildiği için dosya incelenmiştir. Sanığa yüklenen suçun, cezasının türü ve üst sınırı itibariyle, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi hükmüne tabi olduğu belirtilmiştir. Suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddeleri uyarınca dava zamanaşımı gerçekleştiği için hüküm BOZULMUŞTUR. Ancak bu durum yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği için sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu
- 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 322. maddeleri
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu.

11. Ceza Dairesi 2014/11853 E. , 2014/10601 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Katılan vekilinin vaki temyiz isteminden 20.06.2012 havale tarihli dilekçesiyle vazgeçtiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyizine hasren dosya incelenip gereği görüşüldü:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “213 sayılı Kanuna muhalefet” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken, 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 30.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.