Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanık Metin"in 18/04/2012 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olmasına, mahkemenin 22/05/2012 tarihli, 2010/438 Esas ve 2011/741 Karar sayılı eski hale getirme isteminin reddine ilişkin kararın hukuki dayanaktan yoksun ve yok hükmünde bulunmasına göre, söz konusu ek kararın kaldırılmasına karar verilerek ve sanığın, 21/12/2011 tarihinden itibaren başka suçtan ceza infaz kurumunda olmasına göre, 27/12/2011 tarihinde ev adresine yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğu, öğrenmekle hükmü süresinde temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 31/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.