MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü.
Sanık ... müdafiinin 19/06/2014 havale tarihli süre tutum dilekçesini sanık müdafii sıfatıyla verdiği, sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyiz ettiğini belirttiği, katılan sıfatıyla temyiz isteminin bulunmadığı anlaşıldığından, sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen beraat kararı ile kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararını temyiz etmediği belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Uyap"tan alınan kayda göre, sanığın mahkemenin hüküm tarihinden sonra temyiz inceleme tarihinden önce 20/02/2017 tarihinde öldüğü anlaşıldığından, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK’nin 64/1. maddesi gereğince düşürülmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Yasanın 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
a) Tarafsız görgü tanıkları ... ile ..."un soruşturma aşamasında; “sanık ..."in masanın örtüsünü hışım ile çekmesi ile üzerindeki tabak, bardak vs. malzemelerin yere saçıldığını ve bardağın birisinin ..."nun eline isabet etmesi ile elinden yaralandığını” beyan etmeleri karşısında, sanığın katılan ..."ı 5237 sayılı TCK"nin 6/1-f maddesi uyarınca silahtan sayılan bardak ile basit tıbbi müdahale ile giderilemez şeklinde yaraladığı olayda, sanığın TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca belirlenen temel cezasının TCK"nin 86/3-e maddesi uyarınca artırılmasına karar verilmemesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
b) Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanmasını gerektirdiği halde, mahkemece olayı kimin başlattığının tam ve kesin olarak anlaşılamadığı kabul edilmesine rağmen, sanığın cezasında TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik nedeniyle indirim yapılmasına karar verilmemesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
c) 5237 sayılı TCK"nin 51/1. maddesi uyarınca cezası ertelenen ve TCK"nin 51/3. maddesi uyarınca 1 yıl denetim süresi belirlenen sanık hakkında, " TCK"nin 51/7. maddesi uyarınca sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine ve TCK"nin 51/8. maddesi uyarınca, denetim süresi iyi halli olarak geçirildiği takdirde cezanın infaz edilmiş sayılacağına" ilişkin karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Yasanın 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 17.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.