MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK.nun 81, 62, 53. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-) Adli sicil kaydına ve onaylı ilam örneğine göre; sanık..."ın ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 392-635 sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 151/1, 152/2-a, 62 ve 50/1 -a maddeleri uyarınca aldığı 4000.TL. adli para cezasının suç tarihinden önce 11.05.2010 tarihinde infaz edildiğinin anlaşılması karşısında, verilen cezada tekerrür nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın, maktul ..."i kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık... müdafiinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, sanığın belli haklardan yoksun bırakılmasına dair uygulama yapılırken TCK"nın 53/1-c maddesindeki hakları kullanmaktan aynı yasanın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkisini kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan ise koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gereğinin gözetilmemesi Yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden
yargılama yapmayı gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak; TCK’nın 53. maddesinin uygulandığı bölümün hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine, "sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a,b,c,d,e maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan aynı yasanın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın ise 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun hüküm fıkrasının mahsus bölümüne eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN ve re"sen de temyize tabi bulunan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 16/06/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.