Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/7316 Esas 2015/8323 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı kadın tarafından nafakalar ve tazminatların miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Karar ve davacı kadının temyiz dilekçesi, davalı erkeğe Tebligat Kanunun 21/2. maddesi uyarınca yapılmıştır. Tebligat kanunun 21/2. maddesine göre tebliğ yapılabilmesi için aynı Kanunun 10. maddesine göre muhatabın “bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır”. Davalının bilinen en son adresi de tebliğin çıkarıldığı yerleşim yeri adresidir. Ancak bu adresin tebligata elverişli olmadığı tespit edilmeden veya bu adres esas alınarak çıkartılan bir tebliğin yapılamadığı anlaşılmadan Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebliğler usulüne uygun olmayıp geçersizdir. Karar ve davacı kadının temyiz dilekçesinin davalı erkeğe usulüne uygun tebliği ile cevap ve temyiz süresi de beklendikten sonra gönderilmek üzere dosyanını mahalli mahkemesine İADESİNE oybirliğiyle karar verildi. 22.04.2015 (Çrş.)