Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/16407 Esas 2014/1010 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 04/07/2013
NUMARASI : 2012/351-2013/393

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında ticari ilişki bulunduğunu, davalının 2 adet fatura bedelini ödememesi üzerine aleyhine icra takibi başlatıldığını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu belirterek itirazın iptali ile takibin devamına ve %40 oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket yetkili temsilcisi; davalı şirketin verdiği tüm siparişlerin bedellerini malzeme bedelleri ile birlikte peşinen ödediğini, davacı şirketin daha önceki senelerde maliyede koda girmesi nedeniyle ihracat iadeleri alınamadığı gibi davacı şirket nedeni ile davalı şirketin hesaplarına maliyece bloke konulduğunu, maliyece şirket hesaplarına konulan blokeden dolayı ödemelerin nakit veya şahsi hesaplardan yapıldığını, daha önceki ödemelerin çek karşılığı hariç yalnızca şahsi hesaba ve elden ödemeler olduğunu, bu şekilde davacıya toplam 14.000,00 TL ödeme yapıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporu ve ek raporu doğrultusunda; taraflar arasındaki ticari ilişki nedeni ile davacının defter kayıtlarıyla belirlenen 9.532,03 TL alacağının davalı tarafından takipten önce ödendiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu icra takibi 2 adet faturaya dayalıdır. Davalı fatura bedellerini ödediğini savunmuş ve ödeme dekontlarını dosyaya sunmuştur. Ancak 31/03/2011 ve 07/09/2011 tarihli dekontların dava konusu faturaların tarihlerinden önceki tarihleri taşıdıkları görülmektedir. Bunlar dışındaki dekontların ise davacıya değil dava dışı H.E. A. isimli kişiye yapılan ödemeleri içerdiği ve o dekontların tarihlerinin de fatura tarihlerinden önce olduğu saptanmıştır. Bu durumda mahkemece sözü edilen dekontların dava konusu faturaların bedellerine karşılık yapılan ödemeler olarak kabulünü gerektiren sebeplerin neler olduğu karar yerinde gösterilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 13.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.