MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 10/03/2015 tarih ve 2013/566-2015/195 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 03.05.2016 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin antrepo işi ile uğraştığını, müvekkilinin işyerine Avusturya’da yerleşik ... firmasından ithal edilen .... adına beyanları yapılarak tescil edilen 07/05/2003 tarihli fatura konusu 562 kap 469,270 Kg içecek cinsi emtiaların 25/09/2003 tarihinde muhafazası için davalı firma aracılığı ile antrepoya getirildiğini ve o günden sonra gerekli ithalat işlemleri tamamlanarak müvekkili şirketin antreposundan çekilmediğini, müvekkili şirketin, antrepodan alınmayan emtiaların son kullanma tarihlerinin sona ermesi ve bulundukları yerde bozulmaları nedeniyle oluşan durumu noter kanalıyla tespit ettirdiğini ve Gümrük Kanununun 177/i/k bentleri ve Gümrük Yönetmeliğinin 609/11 maddelerine istinaden davaya konu emtiaların tasfiyeye tabi tutulması hususunda gerekli başvuruyu yaptığını, 21/06/2006 tarihinde gümrük müdürlüğünün gerekli tasfiyeyi yapıp imha ettiğini, emtiaların antrepoda kaldığı süre için bir kısım ödeme yaptıklarını ancak 192.742 TL antrepo ücreti ve 21.502,11 TL ve imha masrafı olmak üzere 214.244 TL borcu ödemediklerini, oysa davalı tarafın borcunu bu kadar olduğu hususunda taraflar arasında mutabakat bulunduğunu ileri sürerek fazlaya dair talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 50.000 TL’nin 25/09/2003 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava dilekçesinde sözü edilen antrepoda bekleyip daha sonra imha edildiği açıklanan emtialar ile müvekkilinin hiçbir alakasının olmadığını, müvekkili şirketin bir garantörlükte vermediğini, müvekkili şirkete mal göndericisi tarafından gönderilen bir miktar paranın müvekkili tarafından davacıya ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar Dairemizce bozulmuş, davalı tarafın ödemesi gereken toplam ardiye ücreti tutarının 93.645 EURO ve ayrıca imha masrafının 59.270,50 TL olduğu gerekçesiyle davanın ıslah edilmiş hali ile kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 10.088,03 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 05/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.