Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yerel mahkemece, bozma ilamına uyulması ya da direnilmesi konusunda bir karar verilmemiş ise de, bozma ilamı doğrultusunda işlem yapılmasından dolayı hükmün eylemli uyma sonucu verildiği belirlenerek ve bu nedenle de hükmü temyizen inceleme görevinin Dairemize ait olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik inceleme yapıldığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında öncelikle TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütler gözetilip, aynı Kanun"un 85/1. madde ve fıkrasındaki alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun şekilde temel ceza belirlenmek suretiye uygulama yapılması ve sonuç ceza tayin edildikten sonra 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 saylı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle cezanın 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası üzerinden infaz olunacağının belirtilmesi gerekirken, kazanılmış haktan söz edilerek temel ceza doğrudan 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası olarak belirlenip, aleyhe bozma yasağı kavramına yanlış anlam verilerek, denetime olanak vermeyecek biçimde hüküm kurulması,
2-Bilinçli taksirin koşullarının bulunmadığı somut olayda, TCK"nın 50/4. madde ve fıkrası gereğince sanığa hükmedilen hapis cezasının uzun süreli olmasının adli para cezasına çevrilmesine engel oluşturmayacağı ve TCK"nın 50/4. madde ve fıkrası atfıyla aynı Kanun"un 50/1-a madde, fıkra ve bendinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği gözetilmeden, “Yasal şartları oluşmadığından” biçimindeki yetersiz gerekçeye dayalı olarak sanığa hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 16.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.