Esas No: 2021/16674
Karar No: 2022/11348
Karar Tarihi: 13.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16674 Esas 2022/11348 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet kesinleşmiştir. Temyiz talebi üzerine yapılan incelemede, adli para cezasına ilişkin hükümler kesin olduğundan, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle, temyiz istemi reddedilmiştir.
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısının hazır bulunmadığı yargılama sonunda sanık hakkında atılı suçtan verilen mahkumiyetine dair kararın, o yer Cumhuriyet Savcısına tebliğ edildiği tarih dosya kapsamından anlaşılmamakta ise de; temyiz talep dilekçesinde belirtildiği üzere 20/06/2016 tarihinde tebliğ edildiği, 21/06/2016 tarihinde temyiz eden o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 13.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
