MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraatlere, mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü.
1) Sanıklar ..., ..., ... ve ... haklarında verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Oluşa, katılanın adli raporuna ve sanığın savunmasına göre, elindeki orak ile eşine saldıran katılanı engellemek için katılan sanık ..."yi yaraladığı anlaşılan sanık hakkında meşru müdafaa nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 25. ve 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddeleri uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, sanığın yazılı gerekçe ile beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince hükmün sanık ... hakkındaki (3). bölümündeki “iddia ve şikayetçi beyanı dışında sanığın söz konusu suçu işleme kastıyla hareket ettiğine dair cezalandırılması için yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı bir delil elde edilemeyişi, müsnet suçu işlediğine ilişkin şüphe bulunuşu ve bu cihetle şüpheden sanık yararlanır ilkeside dikkate alınarak 5271 sayılı CMK"nin 223/2-e maddesi uyarınca suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle” ibaresinin çıkarılarak yerine "sanık ..."ün meşru müdafaa nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 25/1 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddeleri uyarınca BERAATİNE" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Suçta kullanılan ve müsaderesi talep edilen adli emanetin 2013/87 sırasında kayıtlı orağın 5237 sayılı TCK"nin 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmemiş ise de, bu hususta zamanaşımı süresince hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık ..."ın adli sicil kaydının incelenmesinde, yargılama konusu suç tarihinden önce kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına dair karar verilen Perşembe Sulh Ceza Mahkemesi"nin 02/12/2010 tarihinde kesinleşen 27/02/2008 tarih ve 2007/127 Esas - 2008/52 Karar sayılı ilamında, sanığın cezasında TCK"nin 32/2. maddesi uyarınca indirim uygulandığı gibi, suç tarihinden sonra kasten yaralama suçundan Perşembe Asliye Ceza Mahkemesi"nin 18/09/2015 tarihinde kesinleşen 10/09/2015 tarih ve 2015/132 Esas - 2015/237 Karar sayılı ilamında, sanık hakkında akıl hastalığı nedeniyle güvenlik tedbirine karar verildiği görülmekle, sanığın akıl hastalığı nedeniyle TCK"nin 32. maddesi anlamında suç tarihinde işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğine sahip olup olmadığının veya önemli derecede azalma olup olmadığının tespiti için tam teşekküllü ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinden, üniversite hastanelerinin ruh sağlığı ve hastalıkları ana bilim dalı başkanlıklarından ya da Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulundan rapor aldırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayininin gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Yasanın 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 17.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.