MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17/03/2015 tarih ve 2012/248-2015/191 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 03/05/2016 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında işletme hakkı devir sözleşmesi yapılmadan önce davalı kuruma ait işyeri çalışanlarından ..."in geçirdiği iş kazası sonucu ölümü üzerine SGK tarafından yapılan ödemelerin tahsili istemiyle .... Asliye Hukuk Mahkemesinde açılan dava sonunda mahkemenin 07/04/2009 tarihli kararıyla 47.211,06 TL hak sahiplerine bağlanan gelir ve 68,25 TL cenaze giderine hükmolunduğunu, bu miktarın ferileri ile birlikte toplam 141.744,09 TL olarak davacı tarafından SGK"ya ödendiğini ileri sürerek; 141.744,09 TL’nın alacaklıya yapılan ödeme tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def"inde bulunmuş, davacının dayandığı işletme hakkı devir sözleşmesinin 7. maddesinde 3. kişilerin hak iddialarının düzenlendiğini, oysa ölen işçinin davalı şirketin işçisi olduğundan 3. kişi sayılamayacağını, hisse devir sözleşmesi gereğince dava konusu edilen alacaklardan davacı şirketin sorumlu olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davaya konu hukuki ihtilafın İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi’nin akdedildiği tarih olan 24.07.2006 tarihinden önceki döneme isabet ettiği, bu durumda, davacının İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi’nin “Üçüncü Kişilerin Hak İddiaları”nı düzenleyen 7. maddesi gereği üçüncü kişilere ödemiş olduğu meblağın davalı Kurumdan rücuan tahsilini talep etmekte haklı olduğu gerekçesiyle;davanın kısmen kabulüne, davacının 141.744,09 TL alacağının dava tarihinden işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 7.261,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 05/05/2016 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Davacı talebini, 24.07.2006 tarihli İşletme Hakkı Devir Sözleşmesinin 7. maddesine dayandırmaktadır. Bu madde, "Üçüncü Kişilerin Hak İddiaları" başlığını taşımaktadır.
24.07.2006 tarihli İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi, dosyamızda davalı olan .... ile hisselerinin tamamı bu şirkete ait .... arasında yapılmıştır. Bir başka ifade ile, sözleşmenin imzalandığı tarihte davacı ..."nin % 100 hissesi davalı ..."a aittir.
Hisse satış sözleşmesi, alıcı .... ile satıcı ... arasında yapılmıştır. Hisse satış tarihine kadar, sözleşmede "Şirket" olarak adlandırılan ..."nin tüm hiseleri kamuya ait olup, bu satışla özelleştirilmiştir.
Davalı, Hisse Satış Sözleşmesi ve ihale şartnamesine göre davacının talepte bulunamayacağını ileri sürmüştür.
Öncelikle, bu uyuşmazlığın çözümünde, hangi sözleşme hükümlerinin uygulanması gerektiğinin belirlenmesi gerekir.
4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun"un 1. maddesine göre, özelleştirmenin amacı, bu madde kapsamındaki kamu kuruluşlarına ait payların, "..temel kuruluş amaçlarına uygun mal ve hizmet üretim birimlerinin işletilmesi haklarının, ekonomide verimlilik artışı ve kamu giderlerinde azalma sağlamak için özelleştirilmelerine ilişkin esasları düzenlemektir." şeklinde tarif edilmiştir. Buna göre özelleştirmenin amacı, ekonomide verimlilik artışı ve kamu giderlerinde azalma sağlamaktır. Özelleştirme kapsamındaki hisse satışlarından kaynaklanan ihtilaflarda, yasada belirtilen bu amacın göz önünde bulundurulması gerekir.
Bütün bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, uyuşmazlığın ihale şartnamesi ve 31.08.2010 tarihli Hisse Satış Sözleşmesi hükümlerine göre çözülmesi gerekirken, davacı ..."nin % 100 hissesinin davalı ..."a ait olduğu dönemde imzalanan 24.07.2006 tarihli İşletme Hakkı Devir Sözleşmesinin 7. maddesine göre çözülmesi doğru olmamıştır.
Bu nedenlerle, mümeyyiz davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile yerel mahkeme kararının açıklanan nedenle bozulması gerektiği görüşünde olduğuzdan, sayın çoğunluğun onama kararına katılmıyoruz.