Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2017/2498 Esas 2018/329 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2498
Karar No: 2018/329
Karar Tarihi: 01.02.2018

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2017/2498 Esas 2018/329 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tüketici mahkemesinde görülen bir eser sözleşmesi alacak davası, davalının temyiz başvurusu sonucu incelenmiştir. Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunun tanımına göre, yasa hazır bir malı veya hizmeti günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumak için yapılmıştır. Yüksek Mahkeme, istisna sözleşmelerinden kaynaklanan ilişkilerin bu yasanın uygulanamayacağına hükmetmiştir. Bu nedenle, davacı iş sahibi, davalılar ise yüklenici ve üretici oldukları için dava, genel mahkeme sıfatıyla görülmelidir. Karar, bu nedenle BOZULMUŞTUR. Kararda, 4822 sayılı Yasanın 4077 sayılı Yasa kapsamında olmayan eser sözleşmesinden kaynaklandığı belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun madde 3/e, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun, 4822 sayılı Yasa.

15. Hukuk Dairesi 2017/2498 E. , 2018/329 K.

"İçtihat Metni"

....

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı .... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir.
4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı Yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da tüketici mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.02.2003 gün ve 2003/15-127 Esas, 2003/102 Karar sayılı kararında bu husus belirtilmiştir.
Dava açıldığı tarih itibariyle yürürlükte bulunan 4822 sayılı Yasa ile değişik 4077 sayılı Yasa kapsamında olmayan eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, davacı iş sahibi, davalılar ise yüklenici ve üreticidir. Bu durumda davaya genel mahkeme sıfatıyla bakılması gerekirken; tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden daval.... geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 01.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

....