Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2016/5414 Esas 2019/1336 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı 3. kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı alacaklı vekili; davalı 3. kişinin haciz esnasında istihkak iddiasında bulunduğunu ve mahcuzları borçludan satın aldığını bildirdiğini, satın almaya ilişkin ödeme belgeleri ve faturaları 16.03.2015 tarihinde icra dosyasına sunacağını kabul ve taahhüt ettiğini, buna rağmen malların kendisine ait olduğuna ve borçludan malların satın alındığına dair herhangi bir fatura veya belge ibraz etmediğini belirterek, istihkak iddiasının reddini talep etmiştir.
Davalı üçüncü kişi vekili; haciz yapılan adresin davalının inşaat alanı olup, borçlu ile bir ilgisinin olmadığını, haciz mahallinde davalının inşaat işi yaptığını, arsa sahipleri ile noterde kat karşılığı inşaat sözleşmesi yapıldığını, söz konusu adresin 25/12/2008 tarihinden beri davalının ... Odasında kayıtlı adresi olduğunu, haczedilen malların borçlu şirketten vekil edeni tarafından satın alındığını, parasının ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, fiili haciz esnasında haciz mahallinde bulunan davalı üçüncü kişinin inşaat bekçisi olarak çalışan ..."in haciz tutanağına geçen beyanına göre, haczedilen demirlerin davalı borçlu adına teslim alındığı ve fatura altındaki imzaların kendisine ait olduğu, faturaların borçlu adına düzenlendiği, faturalarda teslim yapılan adresin haciz yapılan adres olduğu, takip borçlusu ve 3. kişi arasında iş yapımı nedeniyle ilişki bulunup organik bağ olduğu, tanıkların beyanları doğrultusunda davanın kabulü ile üçüncü kişinin istihkak iddiasının reddine karar verilmiş, karar üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, İİK 99. maddesine dayalı alacaklının istihkak iddiasının reddi talebine ilişkindir.
Dava konusu haciz davalı üçüncü kişi şirketin şantiyesinde yapıldığından mülkiyet karinesi davalı 3. kişi lehine olup, karinenin aksinin alacaklı tarafından inandırıcı ve güçlü delillerle ispat edilmesi gerekir. Davacı vekili, üçüncü kişinin adresinde gerçekleştirilen hacizde mahcuzların borçlu şirkete ait olduğunu iddia etmiş, ancak borçlunun haciz yapılan şantiyedeki pozisyonuna dair açıklamada bulunmamıştır.. Ayrıca davacı alacaklı vekili, dava dışı Işıkpet ...... Şirketi ile borçlu şirket arasındaki faturalar, sevk irsaliyeleri, teslim fişleri ve tanık beyanlarına dayanmıştır. Mahcuzlar ile faturada düzenlenen mallar misli mallar olup ileri sürülen deliller mülkiyet karinesinin aksini ispat için yeterli görülmemiştir. Davalı üçüncü kişi tarafından sunulan faturalar, ödeme dekontları ve mahkeme tarafından dosyaya kazandırılın BS formunda 2015 yılı şubat beyannamesinde borçlu şirketin üçüncü kişi şirkete mal satışı göstermesi karşısında davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile kabul kararı verilmesi yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı 3. kişinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK"nin 366 ve 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca
BOZULMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 12.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.