Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik, tehdit, kasten yaralama
Hüküm : Sanık ... hakkında tefecilik suçundan beraat Sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan beraat Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan Hazine vekilinin temyiz talebinin sanık ... hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne, katılan ... ve vekilinin temyiz taleplerinin sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne ve sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne, sanık ... müdafiinin temyiz talebinin müvekkili hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1- Sanık ... hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda maddi gerçeğin tereddüde yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanığın vergi mükellefi olduğunun belirlenmesi halinde ve gerektiğinde hakkında vergi inceleme raporu düzenlettirilmesi ile sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması sonrasında hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş
olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA,
2-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın hükümden sonra 24/11/2017 tarihinde öldüğü UYAP sisteminden temin edilen nüfus kaydından anlaşıldığından, bu husus mahallinde araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nın 64 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca bir karar verilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... ve vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
3-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılan ... hakkında 11/03/2015 tarihinde Adli Tıp Kurumu Karşıyaka Asli Tıp Şube Müdürlüğünde tek adli tıp uzmanı tarafından düzenlenen raporda; "Kişinin üzerindeki etkisinin basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olduğu ve kişinin vücudunda kemik kırığı tarif edilmediği” tespiti yapılmış olup, 24/03/2015 tarihli İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi adli tıp uzmanı tarafından düzenlenen raporda ise “ yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilemez nitelikte olduğu ve vücuttaki kemik kırığının ... Hayat fonksiyonlarının orta(2) derecede etkileyecek nitelikte olduğu” değerlendirmesinin yapıldığı, bu haliyle raporların çelişkili ve hüküm kurmaya elverişli olmadıklarının anlaşılması karşısında, katılanın tüm doktor raporları ve tedavi evraklarının varsa grafileri ile birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 2. İhtisas Kuruluna gönderilip, kemik kırığı olup olmadığı ve varsa kemik kırığının derecesinin ne olduğu ile 5237 sayılı TCK’nın 86 ve 87. maddelerindeki ölçütlere göre yaralanmasının niteliği hususunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde kesin raporu alındıktan sonra, sanığın hukuki durumun tespit ve tayini gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Katılan ..."in aşamalardaki değişmeyen beyanlarına göre sanığın burnuna yumruk attığını beyan etmesi karşısında, sanık hakkında TCK 86/3-e maddesi uyarınca cezasında artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1. derece), orta (2. ve 3. derece) ve ağır (4., 5. ve 6. derece) olarak sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nın 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (½) oranında artırılmasının öngörülmüş olması karşısında, katılan ... hakkında düzenlenen ve hükme esas alındığı anlaşılan İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesine ait 24/03/2015 tarihli adli muayene raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (2.) derece olduğunun belirtilmesi karşısında, TCK"nın 3. maddesinde yer alan “cezada orantılılık ilkesi” ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/02/2019 tarihli, 2017/3-308 Esas ve 2019/61 Karar sayılı kararı uyarınca sanığın cezasında makul bir oranda artırım yapılması gerekirken, (1/3) oranında artırım uygulamak suretiyle fazla ceza tayini,
Sanık hakkında katılan da kemik kırığı olduğu gerekçesi ile cezada artırım yapılırken, uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK’nın 87/3. maddesinin gösterilmemesi,
Sanık hakkında tekerrüre esas kabul edilen Karşıyaka 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/82 esas sayılı dosyasında kesinleştirme işleminin CMK"nın 231. maddesi uyrarınca hükmün açıklamasının geri bırakılmasına karar verildiği şeklinde yapılması ancak hükümde TCK"nın 51. maddesine göre erteleme kararı verilmesi karşısında aradaki çelişkinin giderilmeden sanık
hakkında TCK"nın 58. maddesi hükümlerinin tatbik edilmesi
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 03/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.