Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 134/1, 134/1-2, 62, 53/1-2-3, 63, 54. maddeleri gereğince mahkumiyet

Görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."in, Atatürk Üniversitesi içerisindeki bovling salonunda bulunan kadınlar tuvaletinde bir müddet bekleyip, 24 yaşındaki üniversite öğrencisi mağdur ..."nin ihtiyacını gidermek için yan kabine girmesinin ardından, alt taraftaki boşluktan kameralı cep telefonunu uzatarak, mağdurun fiziksel mahremiyetine ilişkin görüntülerini kaydetmesi ve mağdurun durumu fark edip, dışarıda bekleyen nişanlısına haber vermesi nedeniyle kaydettiği görüntüyü silmesi biçiminde sübut bulan eyleminin, TCK"nın 134/1. madde ve fıkrasında düzenlenen görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturduğuna, temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesine, suçta kullanılan cep telefonunun ve cep telefonuna takılı vaziyette bulunan 1 GB kapasiteli SD kartın TCK"nın 54. maddesi gereğince müsaderesine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığa, görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan dolayı TCK"nın 134/1, 134/1-2. madde, fıkra ve cümlesi gereğince belirlenen 2 yıl 12 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılması sonucunda, 2 yıl 6 ay hapis cezası hükmetmek yerine, TCK"nın 61. maddesine aykırılık oluşturacak şekilde, yılın aylara dönüştürülüp, 1 yıl 18 ay hapis cezası hükmolunarak, eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni olarak kabul edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin hükmün tefhim edildiği duruşmada hazır bulunmayan sanığa son sözünün sorulmamış olmasına, gönüllü vazgeçme hükümlerinin uygulanmamasına, temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştiri dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 16.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.