Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Ek Karar Tarihi : 16/02/2016
Suç : Mala zarar verme ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/2, 62/1, 50/1-a, 52/1-2. maddeleri gereğince mahkumiyet ve TCK"nın 151/1, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz talebinin reddine

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm ve mala zarar verme suçundan mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz talebinin reddine ilişkin ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
(I)Mala zarar verme suçu hakkında kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz talebinin reddine dair ek karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında TCK"nın151/1, 52/2-4. maddeleri gereğince verilen 1.500 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın, temyiz isteminin hükmün miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle reddine ilişkin Sakarya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/02/2016 tarihli ek kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, red kararının ONANMASINA,
(II)Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu bakımından kurulan hükme yönelik yapılan temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Dosya kapsamında sanığın, müştekinin, çocukların ve komşuların olduğu sokakta hızla aracını sürerek müştekinin oğlunun güvercinlerinden bir tanesini ezerek ölmesine neden olduğu olayda, sanığın tek bir eylemi ile mala zarar verme ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarının unsurlarının oluştuğu, mala zarar verme suçunun zarar suçu, TCK"nın 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun ise tehlike suçu olduğu, her iki suçun birlikte işlendiği hallerde sanığın hangi suç nedeniyle cezalandırılacağı belirlenirken suçlar için kanunda öngörülen cezaların ağırlığı değil, zarar-tehlike suçu kriterinin esas alınması gerektiği buna göre; somut olayda sanığın mala zarar verme suçundan müştekinin şikayetinin devam etmesi nedeniyle cezalandırılmasına karar verildiği halde, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan "hüküm verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken yazılı şekilde bu suçtan da mahkumiyetine karar verilmesi,

Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.