Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/26374 Esas 2017/16895 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/06/2014 günlü, 2013/13-203 Esas ve 2014/308 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; sanığın, evinde yapılan aramada suça konu telefonun bulunduğu birden çok telefonun ve bilgisayarın ele geçirildiği, söz konusu telefonları mart ayı içerisinde ismini bilmediği ve görse tanıyamayacağı bir şahıstan tamamı için 150,00 TL vererek aldığını, kendisinden nüfus cüzdanı istediğinde fotokopisini vermediğini çalıntı olabileceğini düşünerek bunları satmadığını ve kömürlüğe attığını, çalıntı olduklarını bilmediğini beyan ettiği, aşamalarda da benzer ifadelerde bulunduğu ve satın aldığı kişinin kimlik ve adres bilgilerini vermekten kaçındığı, suça konu telefon çalındıktan yaklaşık 19 gün sonra ilk olarak sanık tarafından kullanıldığının tespit edildiği hususları ve sabıkalı geçmişi de dikkate alındığında hırsızlık suçlamasıyla muhatap olan sanığın sadece hayali bir kurgu ile suçlamadan kurtulmayacağını bilecek yaşam ve adli tecrübeye sahip olması ve gerçekte var olan bir kişiden suça konu cep telefonunu satın alması durumunda suçlamadan kurtulmaya yönelik olarak satın aldığı kişinin bulunması için daha etkin bir çaba göstermesi gerektiği hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleminin suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu değil, hırsızlık suçunu oluşturduğunun kabulünde zorunluluk bulunmaktadır. Sanığın yetersiz ve kendi içinde çelişkili savunmasına itibar edilerek hırsızlık, suçundan mahkumiyeti yerine, TCK 165. maddesinden mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 14/02/2011 olarak yazılması gerekirken 18/04/2011 olarak yazılması suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Ancak;
3-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri açıklanan nedenlerle yerinde görülmekle hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, CMUK"nun 326/son maddesi gereğince sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış haklarının gözetilmesine, 28/12/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.