Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/195 Esas 2017/2046 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, davacının davalıya icra takibine konu borcu bulunmadığının tespiti ile icra inkar tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkeme, bozma ilamına uyularak hükümde belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, tarafların vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delilleri ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, tarafların vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Bozma sonrası gelen Kurum kayıtlarına göre, 01.04.1987-01.07.1997 tarihleri arasında Kurumca davalıdan 1479 sayılı Kanuna tabi 3690 gün karşılığı prim tahsil edildiği, davalının bu süre zarfında aynı zamanda 506 sayılı Kanuna tabi sigortalı olduğu ve 1479 sayılı Kanuna tabi sigortalılık süreleri gözetilerek davalıya yaşlılık aylığı bağlandığı, bu halde 1479 sayılı kanuna tabi olarak ödenen 3690 gün karşılığı prim tutarının Kurumca yersiz tahsil edilmediği, aksine anılan dönemde çakışan ve tahsiste esas alınmayan 506 sayılı Kanuna tabi sigortalılık sürelerine yönelik primlerin yersiz tahsil edildiği anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca, mahkemece, davalı Kurumdan tahsiste esas alınan bu halde geçerli olan 1479 sayılı Kanuna tabi sigortalılık süreleri ile çakışan ve tahsiste esas alınmayan 506 sayılı Kanuna tabi sigortalılık süreleri için ödenen primlerden sigortalı hissesi sorularak, davacıya iadesi gereken prim tutarı belirlenerek, varılacak sonuca göre karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin, eksik araştırma ve hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, tarafların vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz harcının davalıya iadesine, 13.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.