Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10346 Esas 2018/5514 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 22/3, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve mağdur zorunlu müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Gece saatlerinde, meskun mahaldeki aydınlatması bulunan çift yönlü yolda, 157 promil alkollü olarak seyreden sanığın kontrolsüz T kavşağa geldiğinde geçiş üstünlüğüne uymadan tali yoldan bölünmüş ana yola kontrolsüzce çıkmasıyla solundan seyreden aracın sağ yan tarafından kendi aracının ön kısımlarıyla çarpışması neticesinde kendi aracında bulunan katılanın Antalya Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 09.11.2012 tarihli rapora göre hayati tehlike geçirecek, hayati fonksiyonlarına 5. derece etki edecek kırık olacak şekilde yaralandığı olayda, dosya arasında bulunan vasi atanmasına ilişkin karar içeriğine göre katılanın organik beyin sendromu geçirdiğinin, vasisi olan annesinin beyanlarına göre ise kafatası kırığı meydana gelen mağdurun yatalak kaldığının, konuşamadığının, beslenmesinin suni yollarla yapıldığının ve 31.08.2015 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında kaza ile mağdurun ölümü arasında nedensellik bağı bulunup bulunmadığı konusunda mağdurun tedavi evraklarının temini ile İstanbul Adli Tıp Kurumundan rapor alınarak, nedensellik bağının tespit edilmesi halinde sanığın eyleminin TCK"nın 85/1. maddesi kapsamında kalacağı gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
2-Meydana gelen trafik kazası sonucu yukarıda izah edildiği gibi bedensel faaliyetlerini yerine getiremediği öne sürülen mağdurun tüm tedavi evrakları temin edilerek TCK"nın 89/1-2-3 maddesi kapsamında yaralanmasının derecesini bildirir şekilde yeniden rapor aldırılarak sonucuna göre hak ve nesafete uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, mağdur zorunlu müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.