Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/3081 Esas 2015/6475 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19.07.2012 tarihli iade kararı sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olup, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurusu geçerli olduğundan sanık hakkında mühür bozma suçundan 19.09.2013 tarihinde kurulan mahkumiyet hükmü hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde olduğundan sanık müdafiinin mühür bozma suçundan 30.12.1011 tarihli mahkumiyet hükmü ile karşılıksız yararlanma suçundan 19.09.2013 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Mühür bozma suçundan kurulan son mahkumiyet kararı yok hükmünde olduğundan tebliğnamede bu suç yönünden belirtilen bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde örülmemiştir. Ancak,
1- Katılan kurumun 11.01.2013 tarihli yazısına göre sanık hakkında tahakkuk eden borcun üç taksit yapıldığı ilk taksidin yatırıldığının belirtilmesi karşısında bilirkişi tarafından normal tarife üzerinden hesaplanan 2.722,51 TL kaçak kullanım bedelinden ödenen taksit miktarı düşüldükten sonra geriye kalan borcu ödemesi hususunda sanığa ihtar yapılıp makul bir süre verilerek sonucuna göre hakkında karşılıksız yararlanma suçundan 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerekirken eksik kovuşturmayla yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Suçu işlediği sırada 65 yaşından büyük olan ve adli sicil kaydına göre engel sabıkası bulunmadığı anlaşılan sanığın mühür bozma suçundan mahkûm edildiği kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı TCK"nın 50/3 maddesi uyarınca aynı Kanun"un 50/1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.