14. Hukuk Dairesi Esas No: 2009/14526 Karar No: 2010/141 Karar Tarihi: 18.01.2010
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2009/14526 Esas 2010/141 Karar Sayılı İlamı
14. Hukuk Dairesi 2009/14526 E. , 2010/141 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 14.03.2007 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 30.04.2009 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle mahkemece temyiz isteminin reddine karar verildiği, temyiz isteminin reddine ilişkin 16.09.2009 tarihli hükmün bu davalı tarafından temyizi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, maliki bulunduğu 1158 parsel sayılı taşınmazına davalının duvar yapmak suretiyle müdahale ettiğini belirterek elatmanın önlenmesi isteminde bulunmuştur. Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davanın kabulüne kesin olarak karar verilmiştir. Hüküm, 19.03.2009 tarihinde davalıya tebliğ edilmiş ve davalı 26.08.2009 tarihinde kararı temyiz etmiştir. Yerel mahkeme 16.09.2009 tarih 2007/507 E., 2009/307 K. sayılı ek kararı ile karar kesin olduğundan temyiz istemini reddetmiş, iş bu ikinci hüküm yasal süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiştir. HUMK.nun 427. maddesindeki kesinlik sınırı taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin olup aynı yasanın 432/4. maddesine göre de; “Temyiz, kanuni süre geçtikten sonra yapılır veya temyizi kabil olmayan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme temyiz isteminin reddine karar verir...” hükmünü taşımaktadır. Gayrimenkulün aynına ilişkin davalar 427. maddede öngörülen kesinlik sınırının kapsamında değildir. Davada taşınmaz malın aynına yönelik istemde bulunduğundan mahkemece davalının temyiz isteminin reddi doğru olmamıştır. Belirtilen nedenle yerel mahkemenin 16.09.2009 tarih 2007/507 E., 2009/307 K. sayılı ek kararının ortadan kaldırılmasına karar verilerek, 16.09.2009 tarih 2007/507 E., 2009/307 K. sayılı ilamının yapılan temyiz inceleme sonucunda; Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, yerel mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 18.01.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.