Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6.maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yolcu otobüsü şoförü olan sanığın idaresindeki araç ile karlı ve buzlu yolda seyir halinde iken, keskin viraja girdiğinde, aracın kayması nedeni ile virajı alamayarak yaklaşık 3 metre yüksekliğindeki köprüden aşağı düşmesi sonucu, şikayetçi olan iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, beş kişinin ise vücutlarında kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; İki sınır arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, tam kusurlu sanık hakkında temel ceza belirlenirken, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılması gerektiği halde yazılı şekilde ceza tayini ile karlı hava ve buzlu zeminde, keskin virajlı ve eğimli yolda zincir takmadan seyir halinde iken, aracını kaydırıp, köprüden aşağıya düşmesi şeklinde gerçekleşen olayda bilinçli taksir şartlarının oluşmasına rağmen sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanmaması temyiz edenin sıfatına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
CMK.nun 223/2-b. maddesi uyarınca katılanlar Mecit ve ... ile ... vekilinin gerekçeli karar başlığına yazılmamış ise de; bu hususta mahallinde ilavesi mümkün bir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 15.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.