Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Suç uydurma
Hüküm : TCK"nın 271, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
26.01.2013 tarihli kolluk ifadesinde eşgal bilgilerini verip ... nolu telefonu kullandığını düşündüğü önceden tanıdığı ... ismindeki erkek bir şahsın “kendisine tecavüz edip, miktarını hatırlayamadığı parasını alıp darp ettiği” şeklinde şikayetçi olan sanığın, aynı tarihte daha sonra şüpheli sıfatıyla vermiş olduğu soruşturma ve yargılama aşamasındaki savunmalarında ise “Para karşılığı birlikte olduğunu ancak parasını alamadığı için bu şekilde beyanda bulunduğunu” beyan etmesi şeklinde gerçekleşen somut olayda, ... isimli şahsın gerçek kişi olup olmadığı araştırılıp, gerçek kişi olduğunun saptanması halinde sanığın eyleminin iftira suçunu oluşturacağı ve soruşturma başlamadan iftirasından dönmesine göre hukuki durumunun TCK 267/1, 269/1. maddeleri gereğince değerlendirilmesi, aksi takdirde ise suç uydurma suçunu oluşturacağı hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve yazılı gerekçe ile beraat kararı verilmesi,
Kabule ve uygulamaya göre de;
TCK’nın 50/3. maddesinin "uygulamada asıl mahkumiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen adlî para cezası veya tedbirdir " hükmüne göre, fıkranın (a) bendinde belirtilen adli para cezasının, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırım, diğer bentlerinde belirtilenlerin ise tedbir niteliğinde olduğu, TCK 50/6. maddesinde seçenek tedbirlere uyulmaması halinde yapılacak uygulama düzenlemiş olup, infaz aşamasında seçenek yaptırım olan adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde ise anılan fıkraya göre değil 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca uygulama yapılacağı gözetilmeden infazı da kısıtlar biçimde TCK’nın 50/6. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 01.03.2016 tarihinden oybirliğiyle karar verildi.