Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/30265 Esas 2020/6776 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/30265
Karar No: 2020/6776
Karar Tarihi: 16.06.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/30265 Esas 2020/6776 Karar Sayılı İlamı

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi         2017/30265 E.  ,  2020/6776 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkili işçinin davalıya ait iş yerinde şoför olarak çalıştığını, ödenmeyen işçilik alacakları nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini, maaş+prim usulüyle çalıştığını, fazla çalışmaların çok daha fazla olmasına rağmen bordrolarda 6 saat gösterilerek eksik ödendiğini belirterek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunarak, davacının sahada çalışma yaptığından işverence denetlenmediğini yaz aylarında yoğun olan çalışmanın kış aylarında azaldığını, bordrolarda tahakkuk yapılarak banka kaydıyla ödendiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
    6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
    Somut olayda, davacının dava dilekçesinde yaz aylarında çalışmalarının 07.15-18.00 saatleri arasında olduğu belirtilmesine rağmen hükme esas alınan bilirkişi raporunda 07.15-19.00 saatleri arası esas alınarak fazla mesai hesaplanması talep aşımı olup karar bu yönden hatalıdır. Yaz aylarında 07.15-18.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenmesi kullanarak fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine uygun düşecektir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.