MAHKEMESİ : ...ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVALILAR : ... V.D.
DAVA TÜRÜ : TAZMİNAT


Taraflar arasında görülen tazminat davası sonunda, yerel mahkemece davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar ve katılma yoluya davacılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ... "nün raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tazminat isteğine ilişkindir.
Davacılar, mirasbırakan ... ... ’in 321 ve 144 parsel sayılı taşınmazları mirasçılardan mal kaçırmak amaçlı ve muvaazalı olarak davalılara temlik ettiğini, onların da dava dışı kişilere devrettiğini, payına isabet eden miktarın değeri kadar davalıların sebepsiz zenginleştiğini ileri sürerek, 321 parsel sayılı taşınmaz için payına isabet eden 5.000TL’nin her iki davalıdan, 144 parsel sayılı taşınmaz için payına isabet eden 5.000TL’nin davalı ...’den faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, 321 parsel sayılı taşınmazın mirasbırakan tarafından bedel ödenmek suretiyle dava dışı ... ... adına tescil edildiğini, ondan da davalılara temlik ettiğini, mirasbırakanın her erkek çocuğuna evlendikten sonra hayatlarını idame ettirmeleri için yardımda bulunduğunu, aynı yardımın davacıların mirasbırakanı ...’e de yapıldığı gibi dava dışı mirasçı ... ... ... "e de taşınmaz verildiğini belirtmişlerdir.
Mahkemece, murisin davaya konu taşınmazları davalılara satış göstermek suretiyle bedelsiz olarak devrettiği, mirasbırakan tarafından sağlığında hak dengesini gözeten, kabul edilebilir ölçüde ve tüm mirasçıları kapsar biçimde bir paylaştırmanın söz konusu olmadığı gerekçesiyle 321 parsel sayılı taşınmazın satışından dolayı her bir davacı yönünden ayrı ayrı 8.925,50 TL"nin davalılardan, 144 parsel sayılı taşınmazın satışından dolayı her bir davacı yönünden ayrı ayrı 12.049,94 TL"nin davalı ..."ten tahsiline karar verilmiştir.
Öncelikle, davacı ... ... ... ’i temsilen ... dava açmış ise de küçüklerden ... ... ’nın 22.05.1998 doğumlu olup, yargılama sırasında ergin olduğu anlaşılmaktadır.
Buna göre küçük ... adına dava açan ...’nin velayet görevinin ve buna bağlı olarak avukata verdiği vekaletnamenin son bulacağı kuşkusuzdur.
O halde; davacı asile tebligat yapılarak davaya onun huzuru ile devam edilmesi veya onun vereceği vekaletname üzerine davanın takip edilmesi gerekirken bu hususun da gözardı edilmesi doğru değildir.
Öte yandan, dava konusu 321 parsel sayılı 105.700m2 miktarlı tarla nitelikli taşınmazın tamamı Maliye Hazinesi adına kayıtlı iken 24.10.1997 tarihinde 2886 sayılı yasanın 45. maddesi gereği açık teklif usulü ... ... ’a satıldığı, onun da 25/105700 payını 06.07.2001 tarihli satım akdi ile davalı ...’ye temlik ettiği, kalan payı ipka ettiği, davalı ...’nin söz konusu payı 10.04.2002 tarihinde diğer davalı ...’e devrettiği, onunda 16.05.2011 tarihinde dava dışı ... ... ’e, 19.04.2013 tarihli akitle ... ... ... ... tarafından ... ...’a ve onunda 12.03.2015 tarihli işlemle ... ... ’a temlik ettiği, tam payla ... ... adına kayıtlı olduğu, çekişme konusu 144 parsel sayılı 48.200m2 miktarlı tarla nitelikli taşınmaz ise mirasbırakan ... ... adına kayıtlı iken 02.08.2002 tarihli satış sözleşmesi ile davalı ...’e temlik ettiği, davalının 16.05.2011 tarihli akitle taşınmazı davalı ...’ye devrettiği, onun da dava dışı ... ... ’a 22.10.2012 tarihli akitle sattığı anlaşılmaktadır.
Dosya içeriği ve toplanan deliller birlikte değerlendirildiğinde, çekişme konusu 144 parsel sayılı taşınmazın mirasbırakan tarafından muvazaalı olarak temlik edildiği gözetilerek bu parsel yönünden davanın kabulüne karar verilmesinde isabetsizlik yoktur. Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.
Davalıların 321 parsel sayılı taşınmaza yönelik temyiz itirazlarına gelince; çekişme konusu taşınmazın davalı ... tarafından üçüncü kişilerden satın alındığı mirasbırakanla ilgisinin olmadığı kayden sabittir. İddianın içeriği ve davalının savunmasına göre, taraflar arasındaki uyuşmazlıkta, mirasbırakanın gerçekte bedelini bizzat ödeyip üçüncü kişiden satın aldığı bağımsız bölümleri mirastan mal kaçırmak amacıyla tapu siciline yarar sağlamak istediği kişi(davalılar) adına kaydettirmesi halinde 1/4/1974 tarihli ve ½ sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararının uygulama yeri bulup bulunmayacağının saptanması noktasında toplanmaktadır.
Gerçekten de 1/4/1974 tarihli karar, konusu ve sonuç bölüm itibariyle mirasbırakanın kendi üzerinde kayıtlı tapulu taşınmazlar yönünden yaptığı temliki işlemler için bağlayıcıdır. Somut olayda olduğu gibi bedeli ödenerek "gizli bağış" şeklinde gerçekleştirilen işlemler hakkında anılan Yargıtay İnançları Birleştirme Kararının doğrudan bağlayıcı olma niteliği yoktur.
Bunun yanı sıra, karara yorum yoluyla gizli bağış iddialarına yönelik uygulama olanağı sağlanamayacağı Hukuk Genel Kurulu"nun 30/12/1992 tarihli 586/782 sayılı, 21/12/1994 tarihli 667/856 sayılı ve 11/10/1995 tarihli 1995/1-608 sayılı kararlarında da belirtilmiş olup, Dairenin yargısal uygulaması da bu doğrultuda kararlılık kazanmıştır.
Hal böyle olunca, 321 parsel sayılı taşınmaz bakımından muris muvazaasına dayalı bedel isteğinin dinlenmesine yasal olanak bulunmadığı gibi tenkis isteği de olmadığı gözetilerek bu parsel yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Davalıların temyiz itirazlarının açıklanan nedenlerle kabulü ile hükmün(6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacıların temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 06/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.