Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/388 Esas 2018/5468 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı yasa uyarınca tazminat
Dava Tarihi : 19/12/2011
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 1.309,00 TL maddi 3.500,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında "466 sayılı yasa uyarınca tazminat" yerine "kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kişilere tazminat verilmesi", "19/12/2011" olan dava tarihi yerine "28/12/2011" ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Geliri ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin kazanç kaybı miktarı konusunda itibar edilebilecek herhangi bir belge ibraz edemeyen davacının, bahse konu döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak 1.102,40 TL"nin gelir kaybı olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın üzerinde olacak şekilde 1.309,00 TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
2- Davacı vekilinin bozmadan önce, talep ettiği tazminat miktarına faiz uygulanması yönünde bir istemi bulunmadığı ve bozmadan sonra ıslah yapılamayacağı hususu da dikkate alındığında, hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarlarına faiz uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden maddi tazminat miktarının "1.102,40" TL’ye indirilmesi, hüküm fıkrasının "a" ve "b" bentlerindeki "tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte"" ibaresinin çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.