Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/28445 Esas 2017/16850 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28445
Karar No: 2017/16850
Karar Tarihi: 28.12.2017

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/28445 Esas 2017/16850 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçuna ilişkin verilen hüküm temyize konu edilemez nitelikte olduğu için reddedilmiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin verilen hüküm ise delillere uygun şekilde verilmiştir ancak adli para cezasının hapse çevrilebileceğine ilişkin hüküm, kanunun verdiği yetki kapsamında değildir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞ ancak düzeltilebilir nitelikte olduğundan, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine ilişkin ibarenin çıkarılması ile düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri: Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi (6217 sayılı Yasa); Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106/3 maddesi (5275 sayılı Kanun)

17. Ceza Dairesi 2015/28445 E. , 2017/16850 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106/3 maddesi “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” hükmü gereğince sanığın adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilemeyeceği hususu gözetilmeden, sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde, para cezası ödenmediği takdirde hapis cezasına çevrileceği belirtilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine,” şeklindeki ibarenin çıkarılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.