18. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/5796 Karar No: 2014/6969 Karar Tarihi: 14.04.2014
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/5796 Esas 2014/6969 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Elazığ 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkeme davanın kabulüne karar vermiş, ancak karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay, dosyadaki bütün kağıtları okuyup gereği düşünüldükten sonra sair temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar vermiştir. Ancak, mahkemenin taşınmazın emsalle karşılaştırılması sonucu bulunan değerinden düzenleme ortaklık payı düşülmesi gerektiği halde bu yapılmadığı ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkraları uyarınca maktu harca hükmedilmesi gerektiği halde nispi harca hükmedildiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, Yargıtay kararı bozmuş ve davanın yeniden görülmesine karar vermiştir. Kanun maddeleri ise 3194 sayılı İmar Kanunu'nun 15. ve 16. maddeleri ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarıdır.
18. Hukuk Dairesi 2014/5796 E. , 2014/6969 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Elazığ 1. Asliye Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 18/04/2013 NUMARASI : 2011/431-2013/212
Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak; 1-Dosyaya getirtilen Elazığ Tapu Müdürlüğü"nün 15.01.2014 tarihli yazısında Rızaiye Mahallesi 342 ada 11 parsel sayılı taşınmazın 3194 sayılı İmar Kanunu"nun 15. ve 16. maddeleri gereğince ifrazen 27.01.1970 tarih ve 231 yevmiye ile tescil edildiği bildirilmiş olup somut emsalin imar parseli, dava konusu taşınmazın kadastro parseli olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle taşınmazın emsalle karşılaştırılması sonucu bulunan değerinden düzenleme ortaklık payı düşülmesi gerekirken, somut emsalin de kadastro parseli olduğunun kabulü ile hüküm kurulması, 2-11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarıyla getirilen “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir.” ve “… bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” düzenlemeleri karşısında maktu harca hükmedilmesi gerekirken nispi harca hükmedilmesi, Doğru görülmemiştir Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.