MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-g, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların “hayat medikal“ adı altında internet sitesine verdikleri ilan üzerine, katılanın iletişime geçerek 20 mg."lık, 30"luk 4 kutu cialis alma konusunda anlaştığı, talep edildiği üzere karşılığında PTT aracılığı ile toplam 340 TL para ödediği, ancak; gelen ürün içerisinden iki paket içerisinde gazete çıktığı, bu şekilde sanıkların dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanıkların savunmaları, katılanın beyanları, PTT Müdürlüğü"nün 03.01.2012 tarihli yazısı ve ekleri ile dosya kapsamına göre; sanıkların nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediklerinin sabit görüldüğü gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıklara yüklenen eylemin, Yargıtay CGK"nın 16/04/2013 tarih ve 2012/15-1407; 2013/140 E. K. sayılı kararında da vurgulandığı üzere; 5237 sayılı TCK"nın 158/1-f maddesinde öngörülen bilişim sistemlerinin araç olarak kullanmak suretiyle dolandırıcılık suçu kapsamında kaldığı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşmek suretiyle basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık suçundan hüküm kurularak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1, 2 ve 4. numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlayarak yürürlüğe girdiğinden koşulların oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ... müdafii ve sanık ...’nın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 158/1-g maddesi uyarınca; tespit olunacak temel gün adli para cezasının, gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, adli para cezasının önce 5 gün olarak belirlenip, aynı Kanun"un 52/2. maddesi gereğince takdir olunacak miktar belirtilmeksizin, adli para cezasının doğrudan 500 TL’ye yükseltilmesi suretiyle fazla adli para cezası tayini,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; adli para cezasının uygulanmasına ilişkin bölümden “500 TL” nin hüküm fıkralarından tamamen çıkarılarak, yerine, “5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi gereğince günlüğü 20.00 TL den hesap edilmek suretiyle netice olarak 100 TL adli para cezasıyla cezalandırılmalarına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.