Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/3807 Esas 2014/8464 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3807
Karar No: 2014/8464
Karar Tarihi: 16.09.2014

Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/3807 Esas 2014/8464 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Görevi Kötüye Kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, 6086 sayılı Kanun ile TCK'nın 257/1-2. maddelerinde yer alan \"kazanç\" sözcüğünün \"menfaat\" olarak değiştirilmesi, bu maddelerde öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği bildirilmiştir. Sanığın cezasının infazından sonra başlamak üzere, cezanın yarısından bir katına kadar hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanması gerektiği de vurgulanmıştır. Hükümde belirtilen gün sayısı gözetilmeden TCK'nın 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanması da hatalı bulunmuştur. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi, 6086 sayılı Kanun, TCK'nın 257/1-2. maddeleri, TCK'nın 7/2. maddesi, TCK'nın 53/1-a maddesi, TCK'nın 53/5. maddesi, TCK'nın 58. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2013/3807 E. , 2014/8464 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinden önce kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kararı verilemeyeceği kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanun ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan "kazanç" sözcüğünün "menfaat" olarak değiştirilmesi, bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi karşısında TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü gözetilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işleyen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. madde ve fıkrası gereğince, cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanık hakkında hükmolunan sonuç cezanın adli para cezası olduğu gözetilmeksizin, koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında TCK"nın 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 16/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.